Ja, z moim
niskim ciśnieniem, wybrałam się bez kawy w tę drogę i po przyjeździe na miejsce
szukałam jej jak szalona. Kawy i cukierków. Z tymi drugimi, podobnie jak z
ciastkami nie ma problemu. Jest ich w Ekwadorze, aż nadobfitość, z tym że nie
czekoladowych. W kraju, który jest jednym z największych producentów kakao na
świecie, trudno znaleźć tabliczkę czekolady. Uprawia się też kawę, ale w trzecim
co do wielkości mieście, są dwa miejsca, gdzie można dostać espresso. Spotykam
tam oczywiście Portugalczyków i wspominam dziesiątki poobiednich portugalskich
espresso wypijanych jeszcze 3 miesiące temu. Liście koki, a konkretnie herbata z nich napój kompletnie obcy. Takie rarytasy dostanę w Peru. W Ekwadorze można kupić jedynie herbatę ekspresową z koki.
Wzgórza, na
których rozłożyło się miasto założone przez Hiszpanów w XVI w., zamieszkują w
znaczej
części obcokrajowcy, głównie emeryci. A po ulicach zawsze plącze się
dużo turystów. Skąd ich tu tyle. James w Stanach należał do tych biedniejszych,
tutaj jest bogaczem. Sprzedał tam dom i kupił w Ekwadorze. Tym samych nabył
wszystkie prawa jakie posiadają Ekwadorczycy, z opieką zdrowotną na czele.
Emeryturę ma wypracowaną w Stanach, waluta jest ta sama. Jeśli jest raj na
ziemi, to może nim być Ekwador. Cały rok zielono i ciepło albo bardzo ciepło i
pyszne owoce.
Moje
ulubione miejsce to park Pumapungo, z ruinami Inków, fundamentami baraków i budynków, które były
częścią miasta Tomebamba. Schodkowe tarasy związane z kultem słońca i duchowym
rozwojem, oferują dziś piękny widok na miasto. Nie mówiąc o ładnych roślinkach
i ptaszkach.
Niektórzy
Cuenkę nazywają najpiękniejszym miastem kraju. Jest inna, bo czysta, schludna,
z galeriami obrazów i corocznym jarmarkiem wyrobów ludowych z całej Ameryki Południowej.
Także Ekwador tutaj prezentuje całe swoje rękodzielnicze, albo maszynowe
bogactwo. A czego w raju brakuje? Projektantów krajobrazu (już przyjechali z
Portugalii) i różnych innych specalistów. Przybywajcie. Laboratoria
uniwersyteckie są bardzo dobrze wyposażone, sprzętu nie ma go kto obsługiwać,
więc go nie używają, albo psują. Magister zaczynający pracę na uczelni dostanie
1400$ Nauczyciel w szkole ze średnim wykształceniem(!) za wysiłek zadawania
zadań domowych w stylu: przepisz 40 razy powyższe zdanie, dostaje 700$ A
wszystko to zasługa Correi, miłościwie panującego prezydenta.
W każdy sobotni poranek ojciec Rafaela
O. włącza radio. O 10.00 zaczyna się cotygodniowe
przemówienie
prezydenta. Tato Rafaela kocha swojego prezydenta Rafaela Correę, bo jest
bardzo pracowity, pracuje nawet w soboty;-) Poza tym jest lewicowy, a lewica to
jego świat. Wypytuje mnie o polską przeszłość. Żałuje, że Ekwador był zawsze
pilnowany przez Stany, by system radziecki nie zapuścił tu swoich korzeni. A
kto jest odpowidzialny za katastrofę samolotu i śmierć prezydenckiej pary
ekwadorskiej (1981)? Amerykanie czy też był to wypadek? Odpowiedź zależy od
tego czy pytany jest Ekwadorczykiem czy Amerykaninem.
Prezydent
przemawia w urzędzie miasta. Jest 3 listopada, Dzień Niepodległości Cuenki. Wieczorem na centralnym placu przed urzędem
policja uformowała labirynt, którym można się przemieszczać. Budynku pilnują 3
pierścienie mundurowych, kolejno – policja, wojsko i ochrona prezydenta.
Dodatkową atrakcją tego wieczoru są 2 demonstracje w centrum. Jedna popierająca
głowę państwa i druga opozycji. Opozycja jest tak naprawdę na niby, bo jej
przywódcy prywatnie są przyjaciółmi Correi.
Prezydent potrafi trafić do serc prostych ludzi. Kombinuje, pożycza pieniądze, oddaje dżunglę z naftą albo bez i inne cuda za długi, ale buduje drogi, zapewnia funkcjonariuszom państwowym dobre zarobki, szkołom wyposażenie, w tym podręczniki. Ludzie to doceniają, bo tych dróg wcześniej nie było. A to co było, pamiętało Inków.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz